Bledzewski był zawodnikiem kolejno Bałtyku Gdynia, Polonii Bytom, Górnika Zabrze, Szczakowianki Jaworzno, Górnika Łęczna, maltańskiego Birkirkara FC, Arki Gdynia, Warty Poznań i w finale kariery Miedzi Legnica. Kariera międzynarodowa. W 1993 Bledzewski zdobył złoty medal mistrzostw Europy do lat 16.

Arka Gdynia doskonale pamięta, że w poprzednim sezonie do bezpośredniego awansu do PKO BP Ekstraklasa zabrakło je zaledwie punktu. Dlatego w pierwszym spotkaniu nowych rozgrywek na własnych sezonie wzięła remis, a nie podejmowała nadmiernego ryzyka walki o zwycięstwo, które mogło zakończyć się... porażką. - Nie mogliśmy sobie pozwolić na jakąś partyzantkę. Nie miałem do końca takiego odczucia, żeby wszystko rzucić na szalę - podkreślił trener Ryszard Tarasiewicz, który mimo gry od 74. minuty 11 na 10, drugiego napastnika wprowadził na boisko dopiero w 92. Gdynia - Zagłębie Sosnowiec 0:0. Przeczytaj relację zobacz foto i video oraz wystaw oceny piłkarzom i trenerowiRyszard Tarasiewicz: Zasłużyliśmy na jedną bramkę Arka Gdynia oddała 15 strzałów, z których 5 było celnych, a sama nie pozwoliła Zagłębiu Sosnowiec na wyprowadzenie żadnego uderzenia w światło żadnej bramki. Mimo to mecz zakończył się wynikiem 0:0. - Jestem przekonany do tego, co mówię. Zagraliśmy dobry mecz, w równym rytmie praktycznie przez całe spotkanie. Stworzyliśmy sobie wystarczającą liczbę okazji, aby strzelić jedną bramkę. Nie wiem, czy dałaby nam ona zwycięstwo, ale prawdą jest, że na nią zasłużyliśmy. Wszystkie formacje bardzo dobrze współpracowały i szkoda, że mamy tylko jeden punkt. Uważam, że zagraliśmy dużo lepsze spotkanie niż z Podbeskidziem Bielsko-Biała, z większą liczbą sytuacji. Próbowaliśmy i środkiem, i skrzydłami, dośrodkowania oraz strzały z dystansu, krótkie i długie zagrania, czyli to co jest w ataku pozycyjnym najtrudniejszą sztuką. Generalnie trzeba cieszyć się z postawy zawodników, oczywiście z jednym "ale", że szkoda żeśmy nie strzelili tej jednej bramki - tak grę ocenił Ryszard Fortuna 1. Liga 2022/23 w Gdyni na video Race na meczu Arka Gdynia - Zagłębie Sosnowiec Pożegnanie legendy Arki Gdynia - Janusza Kupcewicza... ...i zaprezentowanie piłkarzy, którzy mogą stanowić o przyszłości Arki Gdynia Dlaczego drugi napastnik tak późno?Szkoleniowiec Arki Gdynia wykorzystał trzy z pięciu zmian. Dwie pierwsze były zresztą wymuszone kontuzjami. Martin Dobrotka w przerwie meczu oraz Kacper Skóra po godzinie gry, zeszli z boiska z powodu skręcenia stawu skokowego. Te roszady nie zmieniły ustawienia żółto-niebieskich, a jedynie wprowadziły "przemeblowanie" w formacji obronnej. Przemysław Stolc w meczu z Zagłębiem Sosnowiec grał jako lewy i prawy obrońca. Przeczytaj wywiad z piłkarzem, który wrócił po 5-letniej przerwieNa zdjęcie z boiska defensywnego pomocnika i wprowadzenie drugiego napastnika trener gospodarzy zdecydował się dopiero w 92. minucie. Mateusz Kuzimski zdołał jeszcze znaleźć się w dwóch sytuacjach podbramkowych, ale i on wyniku nie zmienił. - Faktycznie ta trzecia zmiana była dosyć późno, ale uważałem, że jak wszedł Marek Fabry i był Szymon Pawłowski, który się nie cofał, to nie mogliśmy sobie pozwolić na jakąś partyzantkę. Powiem szczerze, że nie miałem do końca takiego odczucia, żeby wszystko rzucić na szalę. Nie miałem powodów, nie byłem do końca przekonany, że zespół, który gra nawet jednego mniej, ale dobrze broni jako cały zespół, czy wpuszczenie jeszcze jednego, czy dwóch zawodników ofensywnych, przeniesie na ilość stwarzanych sytuacji - przyznał szkoleniowiec z poprzedniego sezonu. Brać co pewneTaktyka - brać to co pewne - to także pokłosie poprzedniego sezonu, gdy Arka Gdynia poniosła duże straty jesienią, a trener Tarasiewicz po objęciu drużyny w październiku miał aż 12 punktów straty do miejsca premiowanego bezpośrednim awansem. Sprawdź, jaki sposób na upały oraz Zagłębie Sosnowiec miał Ryszard Tarasiewicz, trener Arki Gdynia- Uważam, że punkt jest punktem i właśnie tego jednego punktu zabrakło nam w zeszłym sezonie. Na razie nie ma co wchodzić w kalkulacje już po 2 kolejce. To jest prawda, że zawsze można więcej zrobić, ale myślę, że jak na taki zespół, który był naprzeciwko oraz patrząc na naszą grę, można z optymizmem czekać na następne kolejki. Ta różnica, może nie była diametralna w porównaniu do pierwszego meczu, ale była widoczna - podkreślił trener Arki. Gra na zero z tyłu nie jest celemArka Gdynia sezon rozpoczęła od dwóch meczów bez straty gola, mimo że po przerwie musiała przemeblować defensywną formację, tracąc podstawowego obrońcę. To budujący fakt, choć szkoleniowiec podkreśla, że nie jest to cel sam w sobie. Zagłosuj, czy Arka Gdynia może mieć najwyższą frekwencję w tym sezonie Fortuna 1. Liga?- Jest to drugie spotkanie w nowym sezonie i uważam, że trafiliśmy na zespół, który rok, czy dwa lata temu miała jakieś problemy, ale jest tam dużo dobrych zawodników i to się potwierdziło. w dwóch kolejkach nie tylko nie straciliśmy bramki, ale nie dopuszczaliśmy przeciwników, oprócz 13. minuty w meczu z Podbeskidziem, do klarownych sytuacji, bo takiej żadnej dla Sosnowca nie pamiętam. Nie jest naszym celem, aby grać i mówić, bo tego osobiście nie lubię: "zagraliśmy na zero z tyłu", bo różnie taki przekaz odbierają zawodnicy - zakończył Ryszard Tarasiewicz. Typowanie wyników 30 lipca 2022, godz. 17:30 HIT 3 pkt. Wisła Kraków XREMIS ARKA Gdynia Zyskaj +1 pkt, ale możesz też stracić -3 pkt Zaznaczenie tej opcji podczas typowania skutkuje tym, że w przypadku trafienia rozstrzygnięcia zostanie przyznany dodatkowy 1 punkt, jednakże jeśli nie uda się poprawnie wytypować takiego spotkania zostaną odjęte aż 3 punkty. Korzystanie z tej opcji jest nieobowiązkowe i jest dodatkowym elementem strategii pozwalającym na uzyskanie dodatkowych punktów. Sugerujemy z niej korzystać tylko w przypadku gdy jesteśmy pewni proponowanego rozstrzygnięcia, w przeciwnym wypadku możemy być narażeni na straty punktowe. Jak typują inni? 58% 87 typowań Wisła Kraków 23% 34 typowania REMIS 19% 28 typowań ARKA Gdynia Tabela po 2 kolejkach Piłka nożna - I liga Drużyny M Z R P Bilans Pkt. 1 Puszcza Niepołomice 2 2 0 0 3:1 6 2 GKS Katowice 2 1 1 0 5:3 4 3 Ruch Chorzów 2 1 1 0 2:0 4 3 Wisła Kraków 2 1 1 0 2:0 4 5 Skra Częstochowa 2 1 1 0 2:0 4 6 Bruk-Bet Termalica Nieciecza 2 1 1 0 5:4 4 7 Zagłębie Sosnowiec 2 1 1 0 2:1 4 8 ARKA GDYNIA 2 1 1 0 1:0 4 9 ŁKS Łódź 2 1 0 1 1:2 3 10 Sandecja Nowy Sącz 2 0 2 0 1:1 2 11 Stal Rzeszów 2 0 1 1 4:5 1 12 GKS Tychy 2 0 1 1 2:3 1 13 Górnik Łęczna 2 0 1 1 1:2 1 14 Chrobry Głogów 2 0 1 1 3:5 1 15 Chojniczanka Chojnice 2 0 1 1 2:4 1 16 Odra Opole 1 0 0 1 1:2 0 17 Podbeskidzie Bielsko-Biała 1 0 0 1 0:1 0 18 Resovia 2 0 0 2 1:4 0 Tabela wprowadzona: 2022-07-24 Wyniki 2 kolejki ARKA GDYNIA - Zagłębie Sosnowiec 0:0 Skra Częstochowa - Chojniczanka Chojnice 2:0 (1:0) Apklan Resovia - Wisła Kraków 0:2 (0:1) Puszcza Niepołomice - Stal Rzeszów 2:1 (1:1) Chrobry Głogów - Ruch Chorzów 0:2 (0:0) GKS Tychy - ŁKS Łódź 0:1 (0:0) Górnik Łęczna - Sandecja Nowy Sącz 1:1 (0:0) GKS Katowice - Bruk-Bet Termalica Nieciecza 3:3 (2:1) poniedziałek Odra Opole - Podbeskidzie Bielsko-Biała

Arka Gdynia podpisała nowe kontrakty z młodzieżowcami. Kornel Przyborowski otrzymał angaż do 30 czerwca 2024, a Kacper Skóra do 2025 roku. W obu umowach są opcje przedłużenia o kolejny sezon. Żółto-niebiescy rozgrywki Fortuna 1. Liga zainaugurują w niedzielę, 17 lipca o godzinie 12:40 w wyjazdowym spotkaniu z Podbeskidziem Bielsko-Biała. - Co roku dajemy sygnał, że interesują nas dwa pierwsze miejsca. Teraz jest tak samo. Jeśli nasza sfera mentalna będzie co najmniej jak u przeciwnika, to umiejętnościami będziemy potrafili wygrywać mecze - zapewnia Michał Marcjanik, kapitan godz. 16:51Dzień przed meczem z Podbeskidziem Bielsko-Biała, Arka Gdynia zaprezentowała wyjazdowe koszulki, w których piłkarze będą grali w sezonie 2022/23. Jej wzór możecie zobaczyć na poniższych zdjęciach. Relacja LIVE Podbeskidzie Bielsko-Biała 17 lipca 2022, godz. 12:40 Typowanie wyników 17 lipca 2022, godz. 12:40 3 pkt. Podbeskidzie Bielsko-Biała ARKA Gdynia Jak typowano 40% 110 typowań Podbeskidzie Bielsko-Biała 32% 87 typowań REMIS 28% 77 typowań ARKA Gdynia Jacek Główczyński: I liga to dla pana jeszcze wyzwanie, czy w wieku 27 lat nie ma pan już dla tych rozgrywek żadnego respektu?Michał Marcjanik: Wiadomo, że respekt trzeba mieć do każdego meczu i przeciwnika. Myślę, że trochę tych meczów zagrałem w I lidze i na pewno nie stresuje się już przed kolejnymi Tarasiewicz: W każdym meczu język po pępek. Przeczytaj, co jeszcze trener Arki Gdynia mówił przed inauguracją sezonu 2022/23Kilku piłkarzy odeszło z Arki Gdynia do ekstraklasy. Nie myślał pan o tym samym?Każdy, by chciał grać jak najwyżej, ale mam w Arce kontrakt i chciałbym tutaj awansować. Będziemy robić wszystko, aby w tym sezonie już się udało. W I lidze nie zawsze wygrywa zespół lepszy, ale czasem bardziej zdeterminowany. Często te zwycięstwa przychodzą w sferze mentalnej. To myślę, że jest kluczowy element, na który musimy zwrócić uwagę. Jeśli nasza sfera mentalna będzie co najmniej jak u przeciwnika, to umiejętnościami będziemy potrafili wygrywać mecze. Arka Gdynia - prezentacja przed sezonem 2022/23 Michał Kołakowski, prezes Arki na prezentacji drużyny powiedział, że jest ona mocniejsza niż ta z poprzedniego sezonu. To zdanie podzielił trener Ryszard Tarasiewicz na przedsezonowej konferencji prasowej. Takie są też odczucia szatni?W końcówce poprzedniego sezonu nie trzeba było specjalnie nikogo motywować. Byliśmy jednością i chcieliśmy awansować. Niestety, w barażach czasem dyspozycja dnia jest słabsza i niestety trzeba obejść się smakiem. Na pewno teraz jest więcej doświadczenia w drużynie. Bartek Rymaniak i Janusz Gol wniosą nie tylko umiejętności, ale także doświadczenie na boisku i poza nim. Michał Marcjanik wśród najdroższych piłkarzy Arki Gdynia. Sprawdź, ile wynosi wycena całej drużyny i wszystkich zawodnikówCzy to oznacza, że opaska kapitana Michała Marcjanika jest zagrożona?Trener wyznacza kapitana. Na razie nie było żadnych wyborów, a szkoleniowiec nic nie wspominał. Zatem chyba zostaje, tak jak było. Na takiego rutyniarza jak Janusz Gol możesz pan krzyknąć?Wydaje mi się, że nie byłoby z tym problemu. Podbeskidzie Bielsko-Biała - Arka Gdynia 1:1. To zwycięstwa w przedostatniej kolejce zabrakło do bezpośredniego awansu do ekstraklasy. Przypomnij sobie relację Zawodnik Średnie oceny w kolejnych meczach sezonu Przed każdym sezonem w Fortuna 1. Liga Arka z niejako z urzędu stawiana jest jako faworyt do awansu. Innego celu chyba nawet nie wypada stawiać?No tak. Nie ma innej możliwości. Będziemy robić wszystko, aby i dobrze prezentować się na boisku, i przede wszystkim punktować. Jak pokazał poprzedni sezon, jeden punkt więcej dałby nam bezpośredni awans. Teraz trzeba zrobić wszystko, aby każdy punkt szanować, bo jak się okazuje, każdy może być na wagę złota. Marcel Ziemann: Co za historia? Kto by pomyślał? Przeczytaj wywiad z nowym piłkarzem Arki GdyniaW przedostatniej kolejce poprzedniego sezonu zremisowaliście z Podbeskidziem 1:1 i tam straconych punktów także zabrakło w ostatecznym bilansie. Czy teraz pojedziecie do Bielsko-Białej, by wziąć rewanż, czy po prostu napisać nowy rozdział?Wiadomo, że różnie mogło się to potoczyć w poprzednim sezonie, ale teraz jest to już tylko historią. Zaczynamy nowy sezon i trzeba dobrze się Zagłębie Sosnowiec 1:1 (dom)2020 GKS Jastrzębie 4:0 (wyjazd)Czy na własny użytek analizował pan, kto z I-ligowców się wzmocnił, a kto osłabił? Kto pańskim zdaniem będzie najmocniejszym rywalem Arki w walce o awans?Z ekstraklasy spadły takie drużyny, które na pewno od razu będą chciały awansować. Do tego jest kilka klubów, które co roku - tak jak my - gra o awans. To nie będzie tak, że tylko 1 czy 2 drużyny bić się będą o awans. Takich zespołów będzie więcej. Myślę, że nawet 8-10. My co roku dajemy sygnał, że interesują nas dwa pierwsze miejsca. Teraz jest tak samo. Na której pozycji Arka Gdynia ma największe kłopoty bogactwa? Trener postawi na młodzież czy rutyniarzy?By wygrywać w Fortuna 1. Liga trzeba też dobrze bronić. Jeśli Arka wróci do gry na czterech obrońców to 50 procent tej formacji może być nowa. Nie zabraknie automatyzmów?Wiadomo, że z meczu na mecz ta współpraca będzie coraz lepsza. Nie jest też tak, że dla któregoś z obrońców to jest coś nowego. Każdy będzie wiedział, jak się zachować w danej sytuacji. Ponadto broni i atakuje cała drużyna. Wiosną Arka grała trójką defensorów, a w letnich sparingach częściej trener decydował się na czwórkę. Jakie z tego ustawienie wynika na Fortunę 1. Ligę?Trenowaliśmy różne ustawienia, bo trener chciał przećwiczyć różne warianty gry. W sparingach sprawdzaliśmy pewne zachowania. Teraz może zaczynać mecze nie tylko jednym czy drugim systemem, jak jest potrzeba dopasowywać taktykę pod konkretnego przeciwnika, ale nawet w trakcie gry, w zależności od tego jak się będzie układało spotkanie i jaka będzie potrzebna zmiana, przechodzić od jednego schematu do drugiego. Arka Gdynia przed sezonem 2022/23. Prezentacja na "Górce" na Ejsmonda. Relacja, video, fotoPanu łatwiej, lepiej gra się, w którym systemie?Każde ustawienie ma swoje plusy i minusy. Dla mnie jest bez znaczenia, w jakim z nich będziemy grać. To rola trenerów, aby na każdy mecz dobrać to najlepsze. Dla mnie ważne jest, abyśmy wygrywali mecze. W meczu ze Stomilem Olsztyn dokonał pan rzadkiej sztuki i jako środkowy obrońca ustrzelił hat-tricka. Czy i w tym sezonie będziemy pana widzieć na liście strzelców goli?Na pewno to dla mnie miły akcent, a zwłaszcza, kiedy uda mi się strzelić gola i wygramy mecz. Bo zawsze najważniejsze jest zwycięstwo drużyny, a mniej się liczy, kto zdobył bramkę. Arka Gdynia zakończyła letnie sparingi bez zwycięstwa. Sprawdź pełny bilans 6 meczówW rozwiązaniach stałych fragmentów gry po strzeleckim popisie ze Stomilem nie jest pan częściej uwzględniany jak piłkarz finalizujący takie rozegrania?Nie. Nic się w tym względzie nie zmieniło. Cały czas to trenujemy w podobnym stopniu. Dla obrońcy stały fragment gry to praktycznie jedyna okazja, aby strzelić bramkę. rzadko się zdarza, że uda się podłączyć pod akcję i strzelić gola z gry. Dlatego tym bardziej trzeba upatrywać swoich szans przy rzutach rożnych czy wolnych. Na koniec pytanie natury osobistej. Latem zmienił pan stan cywilny. Czy małżeństwo zmieniło pana podejście do życia, do piłki nożnej?Nasz związek stał się formalny. Mamy swoją rodzinkę, córeczkę. Diametralnie z tego powodu życie się nie zmieniło, ale nie można już patrzyć tylko na siebie. Mam świadomość, że jest rodzina, o którą trzeba zadbać. Przeczytaj o transferze Omrana Haydary'ego do Arki GdyniaArka Gdynia - ruchy transferowe przed sezonem 2022/23Przyszli Omran Haydary (paszport: Afganistan/Holandia, pozycja: pomocnik/napastnik, poprzedni klub: Lechia Gdańsk, wypożyczenie, kontrakt w Arce Gdynia do Kornel Przyborowski (skrzydłowy, z drużyny rezerw, z opcją przedłużenia o kolejny rok)Janusz Gol (pomocnik, Górnik Łęczna, wolny transfer, Rymaniak (obrońca, Górnik Łęczna, wolny transfer, Stolc (obrońca, KKS 1925 Kalisz, wolny transfer, z opcją przedłużenia o kolejny rok)Adrian Purzycki (paszport: Polska/Anglia, pomocnik, Górnik Polkowice, wolny transfer, z opcją przedłużenia o kolejny sezon)Marcel Ziemann (obrońca, Chrobry Głogów, wolny transfer, Filip Gołoś (bramkarz), Marcel Predenkiewicz (skrzydłowy/wahadłowy), Wojciech Zieliński (pomocnik), Marcel Szymański (napastnik) - wszyscy z drużyny juniorów Przedłużyli kontraktyKarol Skóra (pomocnik, do z opcją przedłużenia o kolejny rok)Marcus (pomocnik, Adamczyk (pomocnik, Dobrotka (Słowacja, obrońca, Tarasiewicz (I trener, Wolak (asystent I trener, Jakub Wilczyński (napastnik, nowy klub: KKS 1925 Kalisz, wypożyczenie do po powrocie z wypożyczenia do Hutnika Kraków) Leonid Otczenaszenko (bramkarz, GKS Bełchatów, wolny transfer) Olaf Kobacki (skrzydłowy/wahadłowy, Miedź Legnica, wypożyczenie do Fabian Hiszpański (skrzydłowy/obrońca, Stal Mielec, wolny transfer po rozwiązaniu kontraktu w Arce Gdynia) Artur Siemaszko (napastnik/skrzydłowy, Puszcza Niepołomice, wypożyczenie do Djibril Diaw (paszport, Senegal, obrońca, Stade Lavallois, po zakończenia wypożyczenia w Arce, wypożyczenie z Ruchu Lwów) Adam Deja (pomocnik, Korona Kielce, wolny transfer) Mikołaj Łabojko (pomocnik, Odra Opole, wypożyczenie do po powrocie z wypożyczenia z Wigier Suwałki) Gordan Bunoza (obrońca, koniec kontraktu) Paweł Sasin (obrońca, koniec kontraktu) Dariusz Szczerbal (bramkarz, koniec kontraktu) Mogą odejść Haris Memić, Piotr Zmorzyński (obaj obrońca) - wolna ręka w poszukiwaniu nowego klubu Aktualna kadra Arki Gdynia

Derby Gdyni w piłce nożnej. Bałtyk Gdynia. Arka – Bałtyk 3:1. Derby Gdyni – mecze piłkarskie pomiędzy największymi klubami w Gdyni: Arką i Bałtykiem. W swojej historii obie drużyny spotkały się czterokrotnie w spotkaniach Ekstraklasy, gdzie dwukrotnie padł bezbramkowy remis a po razie triumfowały obydwie drużyny [3] [4].

We wtorek 2 lipca o godz. rozpoczęliśmy głosowanie w plebiscycie na 11-stkę 90-lecia Arki Gdynia!Poniżej lista kandydatów na poszczególnych pozycjach wyselekcjonowana przez grono dokumentalistów, przedstawicieli klubu oraz kibiców. Partnerami medialnymi głosowania są: portal Dziennik Bałtycki, TVP 3 Gdańsk, portal i Radio GdańskJEDENASTKA 90-LECIAABY ODDAĆ GŁOSY KLIKNIJ W GRAFIKĘ! GŁOSOWANIE POTRWA DO 5 SIERPNIA BRAMKARZE Marek Wojciechowski (ur. 1 stycznia 1939 w Warszawie) Najlepszy bramkarz klubu na przełomie lat 50. i 60. – epizodycznie występował również w polu, nawet na poziomie II ligi, do której awansował dwukrotnie (1960, 1964). Dla Arki rozegrał 118 meczów (1957-61, 1963-67). Stanisław Burzyński (ur. 19 października 1948 w Gdańsku, zm. 5 listopada 1991 w Gdyni) Zadebiutował w Gdyni latem 1969 roku, tuż po awansie Arki do II ligi. Przez sześć kolejnych sezonów popularny „Burza” był podporą gdyńskiej defensywy i wykazywał się niezwykle pewnym chwytem, refleksem i doskonałą grą na przedpolu. Jeden z głównych architektów historycznego awansu żółto-niebieskich do I ligi (1974). Po spadku, skorzystał z oferty Widzewa, w barwach którego trzykrotnie został wicemistrzem Polski. Zaliczył dwa mecze w reprezentacji. W 1983 roku wrócił do Arki, dla której w sumie rozegrał 175 spotkań (1969-75, 1983-84). Andrzej Czyżniewski (ur. 28 września 1953 w Toruniu, zm. 9 lipca 2013) Trafił do Arki latem 1976 roku. Przez pięć kolejnych sezonów pełnił rolę dublera Włodzimierza Żemojtela, z którym tworzył jeden z najlepszych bramkarskich duetów ekstraklasy przełomu lat 70. i 80. – w ostatnim z sezonów przy Ejsmonda (1981/82) wywalczył pozycję pierwszego golkipera. W 1979 roku sięgnął z Arką po Puchar Polski. Obdarzony nieprzeciętnymi warunkami fizycznymi. W żółto-niebieskich barwach zagrał 57 razy (1976-82). Jarosław Krupski (ur. 7 lipca 1969 w Wejherowie) Jest wychowankiem Arki, w której zadebiutował w wieku 18 lat (1987). Przez osiem kolejnych sezonów pełnił rolę pierwszego bramkarza. Po blisko dekadzie przerwy, wrócił do Gdyni w 2003 roku. Współautor awansu do ekstraklasy (2005) i dwóch do II ligi (1988, 1992). Kapitan oraz rekordzista pod względem czasu gry z czystym kontem – w 1992 roku nie skapitulował przez 952 minuty. Popularny „Krupa” to także najstarszy bramkarz w historii Arki – ostatni z 240 meczów dla żółto-niebieskich (1987-95, 2003-06) rozegrał w wieku 36 lat i 296 dni. Pomiędzy jego pierwszym a ostatnim występem upłynęło 18 lat i 257 dni. Włodzimierz Żemojtel(ur. 26 lipca 1950 w Gdańsku) Numer jeden w bramce Arki w pierwszym „złotym” okresie klubu. Współautor dwóch awansów do I ligi (1974, 1976), zdobywca Pucharu Polski (1979) i uczestnik dwumeczu z Beroe. Autor passy 523 minut gry z czystym kontem na poziomie I ligi. Dzięki nietuzinkowej sprawności fizycznej i wygimnastykowaniu dorobił się pseudonimu „Kot”. Powoływany do reprezentacji Polski (jednak bez występu w kadrze A). W żółto-niebieskich barwach wyszedł na boisko 219 razy (1971-83). Pavels Steinbors(ur. 21 września 1985 w Rydze) Jest aktualnym reprezentantem Łotwy. W Arce od jesieni 2016 roku. Debiutował w meczu pucharowym z Romintą Gołdap (Arka wygrała 4:1). Wielokrotnie wybierany zawodnikiem rundy przez kibiców Arki. Został wybrany bramkarzem jesieni 2017 w ekstraklasie przez ekspertów Canal Plus. Z Arką zdobył Puchar Polski w 2017 roku oraz Superpucharu w 2017 i 2018. Finalista Pucharu Polski w 2018 roku. Dwa sezony z rzędu rozegrał komplet spotkań w lidze w pełnym wymiarze czasowym. Do tej pory zagrał w Arce w 96 meczach. Oldboye Arki podczas finału Pucharu Polski na Stadionie Narodowym: nominowani obecnie: Bikiewicz, Korynt, Żemojtel, Boguszewicz, Pietrzykowski OBROŃCY Zbigniew Kwiatkowski(ur. 19 marca 1937 w Toruniu) Na Ejsmonda trafił pod koniec 1957 roku. Przez lata dyrygował defensywą Arki, grając na pozycji stopera. Przy tym często podłączał się do akcji ofensywnych. Wieloletni kapitan i współautor dwóch awansów do II ligi (1960, 1964). W Arce rozegrał 165 meczów i zdobył siedem bramek (1957-58, 1960-68). Józef Motowidło(ur. 3 marca 1943 w Wójczy) Wychowanek Arki. W kadrze pierwszego zespołu, którego był kapitanem, rozegrał 192 mecze i strzelił osiem goli (1962, 1964-73). Występował zarówno na pozycji lewego pomocnika, jak i w obronie. Cechowały go: doskonałe warunki fizyczne, zdecydowanie oraz ambicja. Koledzy z drużyny mówili na niego „Motorek”. Współautor awansu do II ligi (1969). Zbigniew Bieliński (ur. 17 listopada 1947 w Gdyni, zm. 20 czerwca 2007 w Gdyni) Do Arki trafił z Floty Gdynia – po raz pierwszy latem 1966 roku, a trzy lata później już na stałe. Popularny „Chico” występował praktycznie w każdej formacji, zaliczając nawet epizod pomiędzy słupkami. 7 kwietnia 1973 roku w 20. minucie meczu z Zawiszą zastąpił w bramce kontuzjowanego Włodzimierza Żemojtela i nie skapitulował ani razu. Na boisku był twardy, nieustępliwy i niezwykle efektywny. Podczas 15 sezonów spędzonych w Arce, rozegrał 397 meczów (1966, 1969-82) – z czego rekordowe 190 na poziomie ekstraklasy – i zdobył 10 bramek. Współautor dwóch awansów do ekstraklasy (1974, 1976), zdobywca Pucharu Polski (1979) oraz uczestnik dwumeczu z Beroe. Wieloletni kapitan zespołu. Franciszek Bochentyn (ur. 20 października 1952 w Gdyni) Wychowanek żółto-niebieskich. W 1979 roku zdobył z Arką Puchar Polski i uczestniczył w dwumeczu z Beroe. Współautor dwóch awansów do ekstraklasy (1974, 1976). Utalentowany boczny obrońca – jeden z filarów gdyńskiej defensywy na ekstraklasowych boiskach. W Arce rozegrał 196 meczów i strzelił dwa gole (1974-82). Czesław Boguszewicz(ur. 2 lipca 1950 w Słupsku) Na Ejsmonda trafił po drugim w historii awansie Arki do ekstraklasy, latem 1976 roku. Natychmiast wskoczył do podstawowego składu i stał się bardzo pewnym punktem linii obrony. Pięciokrotny reprezentant Polski. W związku z urazem oka, musiał przedwcześnie zakończyć karierę zawodniczą w listopadzie 1977 roku – do tego czasu rozegrał w Arce 46 meczów. Niespełna dwa lata później – już w roli trenera – poprowadził żółto-niebieskich do zwycięstwa w Pucharze Polski i gry w europejskich pucharach. Wojciech Klein (ur. 14 marca 1957 w Rumi) Wychowany w Arce i aż do końca kariery reprezentujący jej barwy. Przy Ejsmonda występował przez 11 kolejnych sezonów. Zdobywca Pucharu Polski (1979) i współautor dwóch awansów do II ligi (1985, 1988) – przy okazji pierwszego z nich pełnił funkcję kapitana. Na koncie uzbierał 244 mecze i pięć goli dla żółto-niebieskich (1978-88). Stefan Kliński (ur. 24 września 1947 w Bytomiu) Do Arki trafił pod koniec jej premierowego sezonu w ekstraklasie, jednak zadebiutował dopiero po spadku do II ligi. Wysokie umiejętności techniczne w połączeniu z olbrzymią rutyną czyniły go prawdziwym filarem gdyńskiego środka obrony. Pełnił rolę kapitana zespołu i słynął jako skuteczny wykonawca rzutów karnych. Reprezentant Polski w kategoriach juniorów i młodzieżowej. W Arce rozegrał 81 meczów i zdobył siedem bramek (1975-78). Łukasz Kowalski(ur. 12 grudnia 1980 w Łaszczowie) W Arce, z przerwami, od 2000 do 2015 roku. Pierwszego gola strzelił już w debiucie. „Kowal” to jedyny zawodnik w historii klubu, który grał dla Arki na czterech różnych stadionach w roli gospodarza: przy Ejsmonda, na Narodowym Stadionie Rugby oraz obu obiektach przy Olimpijskiej. Występował również na wszystkich centralnych szczeblach ligowych, w tym przez cztery sezony (93 mecze) w ekstraklasie. Na koncie ma 272 spotkania w żółto-niebieskich barwach oraz 17 bramek (2000-01, 2003-10, 2014-15). Jacek Pietrzykowski (ur. 23 lipca 1951 w Łodzi) W Gdyni zameldował się po raz pierwszy w grudniu 1974 roku i od momentu debiutu na inaugurację rundy wiosennej, przez kilka kolejnych sezonów, stanowił jeden z najmocniejszych punktów gdyńskiej defensywy. Gracz obdarzony imponującymi warunkami fizycznymi i bardzo mocnym uderzeniem. Reprezentant kadry B. Współautor ponownego awansu do ekstraklasy (1975) i zdobywca Pucharu Polski (1979), a następnie uczestnik dwumeczu z Beroe. Autor gola nr 400 w historii drugoligowych występów Arki. W sumie w żółto-niebieskich barwach zagrał 226 razy, 14-krotnie wpisując się na listę strzelców (1974-82, 1986-87). Krzysztof Sobieraj (ur. 25 sierpnia 1981 w Kielcach) Do Arki trafił przed sezonem 2004/05. W Gdyni debiutował w meczu Widzewem Łódź 31 lipca 2004 roku w rozgrywkach ówczesnej II ligi. Zakończył grę i karierę w Arce meczem ze Śląskiem Wrocław 19 maja 2018 roku.„Sobi” zagrał dla Arki w 265 spotkaniach, zdobywając jedną bramkę (2004-08, 2012-18). Trzykrotnie awansował z Arką do ekstraklasy (2005, 2008, 2016) oraz zdobył Puchar Polski (w 250. występie) i Superpuchar (oba trofea w 2017) będąc wówczas kapitanem zespołu. Wystąpił także w dwóch meczach edycji Pucharu Polski w 2018 roku, kiedy Arka dotarła do finału. Adam Marciniak (ur. 28 września 1988 w Łodzi) W Arce zadebiutował 22 lipca 2016 w meczu z Wisłą Kraków (3:0). Zagrał do tej pory w 107 meczach, w których zdobył 6 bramek. Z Arką jest zdobywcą Pucharu Polski w 2017 roku oraz Superpucharu w 2017 i listopadzie 2013 został powołany przez ówczesnego selekcjonera reprezentacji Polski Adama Nawałkę na dwa mecze towarzyskie ze Słowacją i Irlandią. 15 listopada 2013 roku zadebiutował w reprezentacji, wchodząc na ostatnie minuty w meczu ze Słowacją, a w meczu z Irlandią rozegrał 90 minut. Damian Zbozień (ur. 25 kwietnia 1989 w Limanowej) W żółto-niebieskich barwach zadebiutował w lipcu 2016 w meczu pucharowym z Romintą Gołdap. Do tej pory rozegrał dla Arki 100 meczów, w których zdobył dziewięć bramek. Był ważnym ogniwem drużyny, która sięgała po Puchar Polski (2017) i Superpuchar (2017, 2018). Laureaci plebiscytu 80-lecia Arki Gdynia i ich reprezentanci: Włodzimierz Żemojtel (syn) – Zbigniew Bieliński (córka), Franciszek Bochentyn (brak), Czesław Boguszewicz, Jacek Pietrzykowski – Dariusz Ulanowski, Janusz Kupcewicz, Rafał Murawski (ojciec) – Andrzej Bikiewicz, Grzegorz Niciński, Tomasz KoryntPOMOCNICY Andrzej Dybicz(ur. 15 lutego 1952 w Gdańsku) Od momentu debiutu w Arce w 1975 roku, przez kolejnych dziewięć sezonów podstawowy gracz linii pomocy. Współautor drugiego awansu do ekstraklasy (1976). W 1979 roku zdobył z Arką Puchar Polski i uczestniczył w dwumeczu z Beroe. Zawodnik zaawansowany technicznie, skoczny i wykazujący się ponadprzeciętną pracowitością. Reprezentant drugiej oraz młodzieżowej reprezentacji Polski. W Arce rozegrał 234 mecze i zdobył 18 bramek (1975-83). Janusz Kupcewicz (ur. 9 grudnia 1955 w Gdańsku) Lider i mózg Arki w latach 1974-82. Pierwszego gola w żółto-niebieskich barwach strzelił już w debiucie, jako 18-latek. Po spadku, jego talent eksplodował na boiskach zaplecza ekstraklasy – z 14 trafieniami został królem strzelców II ligi, a Arka wróciła na najwyższy szczebel rozgrywek i pozostała tam na lata. Znakomity rozgrywający, król środka pola oraz perfekcyjny wykonawca stałych fragmentów gry. Właśnie z rzutu wolnego strzelił gola w zwycięskim finale Pucharu Polski w 1979. Pierwszy w historii żółto-niebieskich reprezentant Polski i dwukrotny uczestnik mistrzostw świata. Na mundialu w Hiszpanii jego trafienie przypieczętowało wygraną nad Francją w meczu o trzecie miejsce. Dla Arki rozegrał 207 meczów i zdobył 49 bramek. Przed dekadą wybrany piłkarzem 80-lecia klubu. Ryszard Kurzepa (ur. 4 września 1952 w Gdyni) Wychowanek Arki. W pierwszej drużynie zadebiutował i zdobył premierową bramkę jeszcze przed ukończeniem 18. roku życia. Żółto-niebieskie barwy reprezentował w sumie przez dziewięć sezonów – rozegrał 245 spotkań i strzelił trzy gole (1970-74, 1977-83). Zdobywca Pucharu Polski (1979) i uczestnik dwumeczu z Beroe. Reprezentant Polski w kategoriach juniorów i młodzieżowej. Wojciech Ptaszyński(ur. 9 kwietnia 1962 w Żychlinie) Uważany za najlepszego zawodnika Arki drugiej połowy lat 80. – między innymi dzięki znakomitej technice i skutecznie wykonywanych stałych fragmentach gry. Król strzelców III ligi (1985), trzykrotnie najskuteczniejszy gracz zespołu (1985, 1987, 1989) i jego wieloletni kapitan. Współautor dwóch awansów do II ligi (1985, 1988). W żółto-niebieskich barwach zanotował 206 meczów i 57 goli (1982-90, 1997). Rafał Murawski (ur. 9 października 1981 w Malborku) Do Arki przeszedł w grudniu 1999 roku, a zadebiutował kilka miesięcy później jako 18-latek. Już od pierwszych występów imponował walecznością, wyszkoleniem technicznym i dobrym przeglądem pola. Współautor awansów do ówczesnej II ligi (2001) i ekstraklasy (2005). W żółto-niebieskich barwach „Muraś” rozegrał 172 mecze i zdobył 13 bramek (1999-2004). 48-krotny reprezentant Polski (2006-12). Mieczysław Rajski (ur. 19 września 1946 w Sopocie) Jedna z centralnych postaci Arki w pierwszej połowie lat 70. – charakteryzowany jako: dobrze wyszkolony technicznie, szybki oraz dysponujący silnym, precyzyjnym strzałem z lewej nogi. Przejawiał inklinacje do gry z rozmachem i zespołowej. Współautor dwóch awansów do ekstraklasy (1974, 1976). Kapitan. Dwukrotnie najskuteczniejszy zawodnik drużyny (1973, 1974). Dla Arki rozegrał 146 spotkań i strzelił 15 goli (1969-70, 1971-75, 1977-79). Dariusz Ulanowski(ur. 3 marca 1971 w Słupsku) Pierwszy mecz w barwach Arki rozegrał 30 lipca 1994 roku, ostatni 11 maja 2010 roku. W roli zawodnika popularny „Uli” spędził w Gdyni nieprzerwanie 16 sezonów, podczas których grał zarówno w pomocy, jak i w obronie. Z Arką przeszedł drogę z III ligi do ekstraklasy, ustanawiając po drodze wiele klubowych rekordów, w tym ten najbardziej imponujący: najwięcej występów w historii, dokładnie 422. Aż 171 z tych spotkań „Uli” rozegrał z opaską kapitana. Strzelił 17 goli. Serca kibiców zdobył między innymi: walecznością, nieustępliwością i wyjątkowo mocnym uderzeniem z dystansu. Antoni Łukasiewicz(ur. 26 czerwca 1983 w Warszawie) Jest wychowankiem Polonii Warszawa. W seniorach grał w latach 2002-2006. Potem była Hiszpania (Elche i Uniao Leiria). W latach 2008-11 grał w Ślasku Wrocław, potem był ŁKS Łódź (2011-12) i Górnik Zabrze (2012-14). Był wieloletnim kapitanem młodzieżowych reprezentacji Polski od U-15 do U-21. Wystąpił na Mistrzostwach Europy do lat 16 w Izraelu w 2000 roku. W reprezentacji A ma na koncie 2 występy. 4 grudnia 2008 zadebiutował w reprezentacji Polski prowadzonej przez Leo Beenhakkera. W meczu tym, przeciwko Serbii rozegrał 56 minut. Do Arki trafił jesienią 2014. Debiutował w spotkaniu przeciwko Dolcanowi Ząbki 3 sierpnia 2014 roku. Awansował z Arką do ekstraklasy, a potem zdobył z nią Pucharu Polski (2017) i Superpuchar (2017). Marcus Da Silva(ur. 29 marca 1984 w Belford Roxo) Do Arki przyszedł z niedalekiego Orkana Rumia. Zadebiutował 31 lipca 2012 roku w meczu pucharowym przeciwko Olimpii Elbląg. Został najskuteczniejszym obcokrajowcem w historii naszego Klubu. Pierwszego gola strzelił Warcie w swoim pierwszym ligowym występie w barwach Arki w sierpniu 2012 minionym sezonie, w meczu z Miedzią Legnica, zaliczył trafienie nr 52 w żółto-niebieskich barwach, co daje mu aktualnie piąte miejsce wśród strzelców. Dogonił Czesława Przybylskiego i Andrzeja Szybalskiego. Do czwartego Grzegorza Lisewskiego traci tylko jedną bramkę. Najlepszy w wykonaniu Marcusa był sezon 2012/13. W 31 meczach zdobył 15 bramek i został wicekrólem strzelców 1. ligi. W kolejnych strzelał goli: siedem, dziewięć i osiem. Po awansie do ekstraklasy, w sezonie 2016/17 zagrał w 30 spotkaniach i zdobył siedem bramek. W Pucharze Polski „dorzucił” sześć występów i sezonie 2017/18 zdobył „tylko” trzy bramki, ale za to historyczne. Trafił dwa razy w meczu Ligi Europy z FC Midtjylland w Gdyni oraz zapewnił wygraną 1:0 i awans do kolejnego finału Pucharu Polski w meczu z Koroną Kielce. W ub. sezonie zdobył dwie bramki. Jest zdobywcą Pucharu Polski (2017) i Superpucharów (2017, 2018). Ogółem w Arce zagrał w 186 meczach i zdobył 52 bramki. Mateusz Szwoch (ur. 19 marca 1993 w Starogardzie Gd.) Jego pierwsze kluby to Borowiak Czersk i Gedania Gdańsk. W Arce Gdynia w juniorach od 2008 roku. W seniorach zadebiutował 8 października 2011 roku w 1 lidze , w meczu Arka - Zawisza (5:2). To złoty medalista Mistrzostw Polski Juniorów Starszych 2012 i król strzelców turnieju finałowego. W 2014 roku odszedł do Legii Warszawa, skąd wrócił do Arki na wypożyczenie wiosną 2016 roku i przyczynił się do awansu Arki do Ekstraklasy. W następnym sezonie wywalczył z Arką Puchar Polski, a w kolejnym w Ekstraklasie w 33 meczach zdobył dla Arki 10 bramek. W Arce rozegrał 170 spotkań, w których zdobył 29 bramek. Michał Nalepa(ur. 24 marca 1995 w Wejherowie) Wychowanek UKS 1 Reda, w Arce Gdynia od 2008 roku. Wicemistrz Polski juniorów starszych z 2013 roku. W pierwszym zespole debiutował 3 sierpnia 2014 w meczu z Dolcanem w Ząbkach. W lutym 2016 na Gali 60-lecia Tygodnika „Piłka Nożna” otrzymał tytuł „Pierwszoligowca roku 2015”. Z Arką awansował do ekstraklasy, a w sezonie 2016/17 w niej zadebiutował. Do tej pory uzbierał 142 występy i 11 goli w żółto-niebieskich barwach. Zdobywca Pucharu Polski w 2017 roku oraz Superpucharu w 2017 i 2018 roku. Luka Zarandia(ur. 17 lutego 1996 w Tbilisi) Do Arki dołączył przed rundą wiosenną sezonu 2016/17 i w tamtym 2017 roku zagrał w żółto-niebieskich barwach w 16 meczach ligowych, czterech pucharowych oraz jednym w Lidze Europy. Debiutował 4 kwietnia 2017 roku w meczu Pucharu Polski Arka - Wigry (2:4). Specjalista od strzelania goli w historycznych meczach. Jest zdobywcą jednej z dwóch bramek w wygranym 2:1 meczu finałowym Pucharu Polski przeciwko Lechowi Poznań, 2 maja 2017. Strzelił także gola w meczu o Superpuchar w 2018 roku. Zdobył go z Arką dwukrotnie. Do tej pory w żółto-niebieskich barwach zagrał w 59 meczach, w których zdobył 10 bramek. Jest młodzieżowym reprezentantem Gruzji. Grał w zespołach U-16, U-17 i U-19, U-21. Jako zawodnik Arki zadebiutował również w seniorskiej reprezentacji swojego kraju. Janusz Kupcewicz - piłkarz 80-lecia Arki Gdynia NAPASTNICY Herman May(ur. 12 kwietnia 1920 w Dąbrówce Wielkiej, zm. 14 lutego 1991 w Gdyni) Najskuteczniejszy i najlepszy piłkarz Arki przełomu lat 40. i 50., o którym koledzy z drużyny mówili, że, gdy znajdował się w sytuacji sam na sam z bramkarzem rywali, oni byli pewni, co za chwilę nastąpi – odwracali się i zmierzali w kierunku środka boiska. Autor kilku klubowych rekordów. Jako pierwszy w historii łączył obowiązki trenera i zawodnika. Był również pierwszym graczem, który wyszedł na boisko po ukończeniu 36 lat. Współautor awansów do klasy A (1949) i III ligi (1953). W Gdyni występował w latach 1946-51 i 1953-56. Stanisław Gadecki (ur. 30 stycznia 1941 w Leśniewie, zm. 24 grudnia 1983 w Filadelfii) Wychowanek Arki i jej najlepszy strzelec w historii. W pierwszej drużynie zadebiutował już jako 17-latek. Bywalców stadiony przy Ejsmonda czarował efektownym dryblingiem oraz skutecznością w ofensywie. W pierwszym w historii klubu sezonie drugoligowym – z 14 golami – został najskuteczniejszym graczem zespołu. Wkrótce stał się żywą legendą klubu. Był współautorem trzech awansów do II ligi (1960, 1964, 1969) oraz premierowego do ekstraklasy (1974), pełniąc w dodatku funkcję kapitana. Przesądzający o historycznym awansie na najwyższy szczebel rozgrywkowy mecz z Widzewem był ostatnim, który „Szacha” rozegrał w barwach Arki. Przez 15 sezonów uzbierał na koncie 326 gier i 62 gole (1959-61, 1963-74). Zygmunt Gadecki (ur. w Gdyni, zm. 21 listopada 2000 w Gdyni.) To pierwszy wychowanek Arki, którego nazwisko stało się znane szerszemu gronu sympatyków futbolu w Polsce. Starszy z braterskiego duetu, rodowity gdynianin, karierę futbolisty rozpoczął na początku lat 50. W wieku zaledwie 15 lat włączono do kadry pierwszego zespołu, w którym zadebiutował w 1954 roku w rozgrywkach trzeciej ligi. 7 kwietnia 1955 roku, „Gacek” zadebiutował w prowadzonej przez Kazimierza Górskiego reprezentacji Polski juniorów, zdobywając sierpniu 1956 roku zanotował największy wówczas sukces w piłce juniorskiej, sięgając we Wrocławiu po brązowy medal mistrzostw Polski pod kierunkiem trenera Józefa Barbachena. Autor setnego gola dla Arki w drugiej lidze, przez blisko 40 lat najmłodszy strzelec w dziejach klubu (16 lat 311 dni) – przebił go dopiero w latach 90-tych XX wieku Grzegorz Lisewski (16 lat 309 dni). Dziesięć sezonów przy Ejsmonda, 116 gier i 37 goli. Współautor awansu do II ligi w 1964 roku. W barwach Arki reprezentant Polski juniorów (8/2), później reprezentant Polski w barwach Legii i Lechii (6A) i olimpijczyk z 1960 roku z Przybylski(ur. 16 stycznia 1943 w Kuligowie) Wychowanek Arki. W zespole seniorów zadebiutował w wieku 17 lat. Był ulubieńcem gdyńskiej publiczności – na przedmeczową rozgrzewkę zawsze wychodził jako ostatni, za każdym razem zbierając owację z trybun. Wprawdzie natura poskąpiła mu warunków fizycznych (pseudonim „Mały” był nieprzypadkowy), ale ich brak nadrabiał ogromną skocznością, zwinnością i szybkością. Imponował również wielką wszechstronnością, występując we wszystkich – poza bramką – formacjach. 15 sezonów, 288 meczów, 52 gole i udział w awansach do I (1974) i II ligi (1960, 1964, 1969) stawiają go w gronie najwybitniejszych graczy w historii Arki, dla której grał w latach 1960-73. Andrzej Bikiewicz(ur. 13 października 1955 w Rzgowie) W Arce występował w latach 1978-80 oraz 1986-88. Miał ogromny udział w utrzymaniu zespołu w II lidze w sezonie 1985/86 – w rundzie wiosennej zdobył wówczas osiem goli. Wcześniej zasłynął najszybciej zdobytą – na tamten czas – bramką w ekstraklasie (druga minuta meczu ze Śląskiem w grudniu 1979 roku). Jest zdobywcą Pucharu Polski (1979) oraz uczestnikiem spotkań z Beroe. Jedyny gracz w dziejach klubu, który występy na trzech najwyższych poziomach rozgrywkowych, połączył z grą w europejskich pucharach. W żółto-niebieskiej koszulce zagrał 68 meczów i zdobył 20 bramek. Tomasz Korynt (ur. 27 października 1954 w Gdyni) W żółto-niebieskich barwach zadebiutował w 1977 roku w meczu z Widzewem Łódź i od razu zanotował premierowe trafienie, do tego niesłychanej urody. Imponował grą w powietrzu – niesamowity wyskok i wspaniała gra głową były jego znakami firmowymi. Czterokrotnie z rzędu mógł szczycić się tytułem najskuteczniejszego zawodnika Arki (1978, 1979, 1980, 1981). Do dziś pozostaje zawodnikiem, który zdobył dla żółto-niebieskich najwięcej goli w ekstraklasie (41). Zdobywca Pucharu Polski (1979). W pierwszym meczu z Beroe dwukrotnie wpisał się na listę strzelców. Dla Arki zagrał 145 razy i zdobył 44 bramki (1977-82). Występował również w barwach reprezentacji Polski (po jednym meczu w kadrze A i B, pięć gier i pięć goli w reprezentacji olimpijskiej). Grzegorz Lisewski (ur. 6 lipca 1974 w Gołubiu) W latach 90. najskuteczniejszy zawodnik Arki. Wychowanek. Pierwszą bramkę w żółto-niebieskich barwach zdobył w wieku 16 lat i 271 dni. Początkowo imponował głównie szybkością i łatwością dochodzenia do pozycji strzelecki. Z czasem dołożył również skuteczność pod bramką rywali. Współautor awansu do II ligi (1992) i kapitan zespołu. Jego bilans w Arce to 163 mecze i 53 gole (1991-97). Grzegorz Niciński (ur. 16 maja 1973 w Gdyni) Wychowanek Arki. Debiut w pierwszej drużynie niespełna 18-letni „Nitek” okrasił golem. Dwa lata później, w 1992 roku, świętował z kolegami awans do II ligi. Przejął opaskę kapitana w wieku zaledwie 19 lat i świetnie spisywał się na zapleczu ekstraklasy. Jego atutami były przede wszystkim: gra głową, ustawianie się w polu karnym i spryt. Współautor awansu Arki do ekstraklasy (2008). W żółto-niebieskich barwach uzbierał w sumie 267 gier i 60 goli (1990-94, 2005-09). Jako jedyny gracz w historii klubu, trafiał do siatki aż w sześciu rodzajach oficjalnych rozgrywek – serię rozpoczął we wspomnianym trzecioligowym debiucie. Później zdobywał bramki kolejno w: II i I lidze, barażu, Pucharze Polski oraz w Pucharze Ligi. Andrzej Szybalski (ur. 18 września 1946 w Ebstorf) Wychowanek Arki. Przy Ejsmonda spędził 11 sezonów. Zawodnik niezwykle wszechstronny, z powodzeniem występujący na wielu pozycjach – karierę zaczynał w obronie aż w końcu wylądował w ataku, gdzie prezentował takie walory jak: skoczność, szybkość, orientację w polu karnym i przede wszystkim skuteczność. Jest w gronie piłkarzy, którzy grali dla Arki na trzech najwyższych szczeblach rozgrywkowych – do tego na każdym z nich (i dodatkowo w Pucharze Polski) „Szybal” zdobywał bramki. Oba osiągnięcia zanotował jako pierwszy w historii klubu. Współautor awansów do ekstraklasy (1974, 1976) i II ligi (1969). W żółto-niebieskich barwach wystąpił 266 razy i strzelił 52 gole (1965-77). Wiesław Kwiatkowski(ur. 18 maja 1951 w Szczecinie, zm. 2 października 2010) Na Ejsmonda trafił latem 1975 roku, gdy Arka – po debiutanckim sezonie w I lidze – wróciła na drugi poziom rozgrywkowy. Z miejsca wskoczył do pierwszej jedenastki. Cechowały go szybkość i skuteczność pod bramką przeciwnika. Pomógł w błyskawicznym powrocie gdynian do ekstraklasy (1976). W 1979 wywalczył z Arką Puchar Polski i brał udział w dwumeczu z Beroe, w którym zaliczył premierowe dla żółto-niebieskich trafienie w europejskich pucharach. W sumie wystąpił w 188 spotkaniach i strzelił 20 goli (1975-83). Marcin Wachowicz (ur. 14 lutego 1981 w Choszcznie) Szybki, dynamiczny, skuteczny – tak można opisać go trzema słowami. Dzięki 20 bramkom zdobytym na zapleczu ekstraklasy („Wachu” zdobył tytuł wicekróla strzelców i był o jedno trafienie za Robertem Lewandowskim, występującym wówczas w Zniczu Pruszków), walnie przyczynił się do powrotu Arki na najwyższy poziom rozgrywkowy (2008). W żółto-niebieskich barwach zagrał 102 mecze, w których strzelił 38 goli (2006-10). Rafał Siemaszko (ur. 11 września 1986 w Wejherowie) Jest wychowankiem Orkana Rumia. W sezonie 2010/11 trafił do Arki, która grała w ekstraklasie. Zadebiutował w meczu przeciwko Wiśle Kraków. Ogółem zaliczył wówczas 13 występów. Po kilku sezonach spędzonych w Orkanie, Gryfie Wejherowo i Chojniczance, wrócił do Arki jesienią 2015 roku. W sezonie 2015/16 w 33 meczach zdobył osiem bramek. Po awansie do ekstraklasy, w sezonie 2016/17 okazał się najlepszym strzelcem drużyny z 11 golami w 30 występach ligowych. Do tego dorobku „dorzucił” trzy bramki w ośmiu meczach pucharowych. Jest zdobywcą jednej z dwóch bramek w wygranym meczu finałowym Pucharu Polski przeciwko Lechowi Poznań. Został nominowany do tytułu „Odkrycia Ekstraklasy” za sezon 2016/17 przez kapitułę Lotto Ekstraklasy. W sezonie 2017/18 w 34 meczach (ekstraklasa, Puchar Polski i Liga Europy) zdobył osiem bramek, w tym zwycięską w 90. minucie meczu przeciwko FC Midtjylland w Gdyni (3:2). Zdobywca z Arką Pucharu Polski (2017) i Superpucharów (2017, 2018). Do tej pory ma na koncie 148 występów i 33 zdobyte bramki, co daje mu miejsce w czołowej 20-stce strzelców Arki w historii. oprac: Paweł Marszałkowski, Tomasz Rybiński wykorzystano materiały i opisy z monografii Żółto-Niebiescy Macieja Witczaka Na głównym zdjęciu promocyjnym zebrano kilka pokoleń Arkowców: Od lewej: Kacper Krzepisz (rocznik 1999), Adrian Łyszkiewicz – Dustet (2004), Adam Marciniak (1988), Zbigniew Kwiatkowski (1937), Janusz Kopcewicz (1955), Waldemar Michalski (1937), Tomasz Korynt (1954), Jakub Gliński (2011), Dariusz Ulanowski (1971), Mateusz Młyński (2001), Oskar Bohm (2001)Karnety na sezon 2019/20 od 1 lipca!

Rozpoczęło się głosowanie na „jedenastkę” z okazji obchodów 90-lecia Arki Gdynia. Głosowanie potrwa do 5 sierpnia. Głosowanie odbywa się pod adresem NOMINOWANI PIŁKARZE BRAMKARZE Marek Wojciechowski (ur. 1 stycznia 1939 w Warszawie) Najlepszy bramkarz klubu na przełomie lat 50. i 60. – epizodycznie występował również w polu, nawet na poziomie II ligi, do której awansował dwukrotnie (1960, 1964). Dla Arki rozegrał 118 meczów (1957-61, 1963-67). Stanisław Burzyński (ur. 19 października 1948 w Gdańsku, zmarł roku w Gdyni) Zadebiutował w Gdyni latem 1969 roku, tuż po awansie Arki do II ligi. Przez sześć kolejnych sezonów popularny „Burza” był podporą gdyńskiej defensywy i wykazywał się niezwykle pewnym chwytem, refleksem i doskonałą grą na przedpolu. Jeden z głównych architektów historycznego awansu żółto-niebieskich do I ligi (1974). Po spadku, skorzystał z oferty Widzewa, w barwach którego trzykrotnie został wicemistrzem Polski. Zaliczył dwa mecze w reprezentacji. W 1983 roku wrócił do Arki, dla której w sumie rozegrał 175 spotkań (1969-75, 1983-84). Andrzej Czyżniewski (ur. 28 września 1953 w Toruniu, zmarł 9 lipca 2013 roku) Trafił do Arki latem 1976 roku. Przez pięć kolejnych sezonów pełnił rolę dublera Włodzimierza Żemojtela, z którym tworzył jeden z najlepszych bramkarskich duetów ekstraklasy przełomu lat 70. i 80. – w ostatnim z sezonów przy Ejsmonda (1981/82) wywalczył pozycję pierwszego golkipera. W 1979 roku sięgnął z Arką po Puchar Polski, broniąc kapitalnie w serii rzutów karnych w meczu 1/4 z Lechem Poznań. Obdarzony nieprzeciętnymi warunkami fizycznymi. W żółto-niebieskich barwach zagrał 57 razy (1976-82). Jarosław Krupski (ur. 7 lipca 1969 w Wejherowie) Jest wychowankiem Arki, w której zadebiutował w wieku 18 lat (1987). Przez osiem kolejnych sezonów pełnił rolę pierwszego bramkarza. Po blisko dekadzie przerwy, wrócił do Gdyni w 2003 roku. Współautor awansu do ekstraklasy (2005) i dwóch do II ligi (1988, 1992). Kapitan oraz rekordzista pod względem czasu gry z czystym kontem – w 1992 roku nie skapitulował przez 952 minuty. Popularny „Krupa” to także najstarszy bramkarz w historii Arki – ostatni z 240 meczów dla żółto-niebieskich (1987-95, 2003-06) rozegrał w wieku 36 lat i 296 dni. Pomiędzy jego pierwszym a ostatnim występem upłynęło 18 lat i 257 dni. Włodzimierz Żemojtel (ur. 26 lipca 1950 w Gdańsku) Numer jeden w bramce Arki w pierwszym „złotym” okresie klubu. Współautor dwóch awansów do I ligi (1974, 1976), zdobywca Pucharu Polski (1979) i uczestnik dwumeczu z Beroe. Autor passy 523 minut gry z czystym kontem na poziomie I ligi. Dzięki nietuzinkowej sprawności fizycznej i wygimnastykowaniu dorobił się pseudonimu „Kot”. Powoływany do reprezentacji Polski (jednak bez występu w kadrze A). W żółto-niebieskich barwach wyszedł na boisko 219 razy (1971-83). Pavels Steinbors (ur. 21 września 1985 w Rydze) Jest wychowankiem Skonto Ryga. W 2005 roku przeszedł do Daugavy Ryga, z której był wypożyczony do angielskiego Blackpool. Od 2008 roku występował w Metalurgsie Lipawa, gdzie rozegrał 53 spotkania na poziomie Virsligi. Latem 2012 roku trafił do południowoafrykańskiego Lamontville Golden Arrows. W Polsce w latach 2013-2015 grał w barwach Górnika Zabrze, gdzie w Ekstraklasie rozegrał 54 mecze. Następnie grał w cypryjskim klubie Nea Salamina Famagusta Larnaca. Jest aktualnym reprezentantem Łotwy. W Arce od jesieni 2016 roku. Debiutował w meczu pucharowym z Romintą Gołdap (Arka wygrała 4:1). Wielokrotnie wybierany zawodnikiem rundy przez kibiców Arki, a także do 11-stek przez ekspertów. Został wybrany bramkarzem jesieni 2017 w Ekstraklasie przez ekspertów Canal Plus. Z Arką zdobywca Pucharu Polski w 2017 roku oraz Superpucharu w 2017 i 2018. Finalista Pucharu Polski w 2018 roku. Dwa sezony z rzędu rozegrał komplet spotkań w lidze w pełnym wymiarze czasowym! Do tej pory zagrał w Arce w 96 meczach. OBROŃCY Zbigniew Kwiatkowski (ur. 19 marca 1937 w Toruniu) Na Ejsmonda trafił pod koniec 1957 roku. Przez lata dyrygował defensywą Arki, grając na pozycji stopera. Przy tym często podłączał się do akcji ofensywnych. Wieloletni kapitan i współautor dwóch awansów do II ligi (1960, 1964). W Arce rozegrał 165 meczów i zdobył siedem bramek (1957-58, 1960-68). Józef Motowidło (ur. 3 marca 1943 w Wójczy) Wychowanek Arki. W kadrze pierwszego zespołu, którego był kapitanem, rozegrał 192 mecze i strzelił osiem goli (1962, 1964-73). Występował zarówno na pozycji lewego pomocnika, jak i w obronie. Cechowały go: doskonałe warunki fizyczne, zdecydowanie oraz ambicja. Koledzy z drużyny mówili na niego „Motorek”. Współautor awansu do II ligi (1969). Zbigniew Bieliński (ur. 20 października 1952 w Gdyni) Wychowanek żółto-niebieskich. W 1979 roku zdobył z Arką Puchar Polski i uczestniczył w dwumeczu z Beroe. Współautor dwóch awansów do ekstraklasy (1974, 1976). Utalentowany boczny obrońca – jeden z filarów gdyńskiej defensywy na ekstraklasowych boiskach. W Arce rozegrał 196 meczów i strzelił dwa gole (1974-82). Czesław Boguszewicz (ur. 2 lipca 1950 w Słupsku) Na Ejsmonda trafił po drugim w historii awansie Arki do ekstraklasy, latem 1976 roku. Natychmiast wskoczył do podstawowego składu i stał się bardzo pewnym punktem linii obrony. Pięciokrotny reprezentant Polski. W związku z urazem oka, musiał przedwcześnie zakończyć karierę zawodniczą w listopadzie 1977 roku – do tego czasu rozegrał w Arce 46 meczów. Niespełna dwa lata później – już w roli trenera – poprowadził żółto-niebieskich do zwycięstwa w Pucharze Polski i gry w europejskich pucharach. Wojciech Klein (ur. 14 marca 1957 w Rumi) Wychowany w Arce i aż do końca kariery reprezentujący jej barwy. Przy Ejsmonda występował przez 11 kolejnych sezonów. Zdobywca Pucharu Polski (1979) i współautor dwóch awansów do II ligi (1985, 1988) – przy okazji pierwszego z nich pełnił funkcję kapitana. Na koncie uzbierał 244 mecze i pięć goli dla żółto-niebieskich (1978-88). Stefan Kliński (ur. 24 września 1947 w Bytomiu) Do Arki trafił pod koniec jej premierowego sezonu w ekstraklasie, jednak zadebiutował dopiero po spadku do II ligi. Wysokie umiejętności techniczne w połączeniu z olbrzymią rutyną czyniły go prawdziwym filarem gdyńskiego środka obrony. Pełnił rolę kapitana zespołu i słynął jako skuteczny wykonawca rzutów karnych. Reprezentant Polski w kategoriach juniorów i młodzieżowej. W Arce rozegrał 81 meczów i zdobył siedem bramek (1975-78). Łukasz Kowalski (ur. 12 grudnia 1980 w Łaszczowie) W Arce, z przerwami, od 2000 do 2015 roku. Pierwszego gola strzelił już w debiucie. „Kowal” to jedyny zawodnik w historii klubu, który grał dla Arki na czterech różnych stadionach w roli gospodarza: przy Ejsmonda, na Narodowym Stadionie Rugby oraz obu obiektach przy Olimpijskiej. Występował również na wszystkich centralnych szczeblach ligowych, w tym przez cztery sezony (93 mecze) w ekstraklasie. Na koncie ma 272 spotkania w żółto-niebieskich barwach oraz 17 bramek (2000-01, 2003-10, 2014-15). Jacek Pietrzykowski (ur. 23 lipca 1951 w Łodzi) W Gdyni zameldował się po raz pierwszy w grudniu 1974 roku i od momentu debiutu na inaugurację rundy wiosennej, przez kilka kolejnych sezonów, stanowił jeden z najmocniejszych punktów gdyńskiej defensywy. Gracz obdarzony imponującymi warunkami fizycznymi i bardzo mocnym uderzeniem. Reprezentant kadry B. Współautor ponownego awansu do ekstraklasy (1975) i zdobywca Pucharu Polski (1979), a następnie uczestnik dwumeczu z Beroe. Autor gola nr 400 w historii drugoligowych występów Arki. W sumie w żółto-niebieskich barwach zagrał 226 razy, 14-krotnie wpisując się na listę strzelców (1974-82, 1986-87). Krzysztof Sobieraj (ur. 25 sierpnia 1981 w Kielcach) Jest wychowankiem Korony Kielce. Do Arki trafił przed sezonem 2004/2005 po grze w Tłokach Gorzyce. W Gdyni debiutował w meczu Widzewem Łódź 31 lipca 2004 roku w rozgrywkach ówczesnej 2. ligi. Zakończył grę i karierę w Arce meczem ze Śląskiem Wrocław 19 maja 2018 roku. "Sobi" w Arce wystąpił (lata 2004-08 i 2012 -18) w 265 spotkaniach, zdobywając jedną bramkę. Trzykrotnie awansował z Arką do Ekstraklasy (2005, 2008, 2016) oraz zdobył Puchar Polski (w 250 występie) i Superpuchar (oba trofea w 2017) będąc wówczas kapitanem zespołu. Wystąpił także w 2 meczach edycji Pucharu Polski w 2018 roku, gdzie Arka dotarła do finału. Adam Marciniak (ur. 28 września 1988 w Łodzi) W Ekstraklasie zadebiutował wiosną 2007 w barwach ŁKS, którego jest wychowankiem. Potem przeniósł się do Górnika Zabrze, skąd był wypożyczony do Śląska Wrocław i Łódzkiego Klubu Sportowego. Od lipca 2012 roku grał dla Cracovii z którą podpisał 3-letni kontrakt. W czerwcu 2015 podpisał kontrakt z wicemistrzem Cypru AEK Larnaka. W listopadzie 2013 został powołany przez trenera reprezentacji Polski Adama Nawałkę na dwa mecze towarzyskie ze Słowacją i Irlandią. 15 listopada 2013 roku zadebiutował w reprezentacji wchodząc na ostatnie minuty w meczu ze Słowacją, a w meczu z Irlandią rozegrał 90 minut. W Arce debiutował 22 lipca 2016 w meczu z Wisłą Kraków (3:0). Zagrał do tej pory w 107 meczach, w których zdobył 6 bramek. Z Arką jest zdobywcą Pucharu Polski w 2017 roku oraz Superpucharu w 2017 i 2018. Damian Zbozień (ur. 25 kwietnia 1989 w Limanowej) Zaczynał w Zyndramie Łącko i Sandecji Nowy Sącz. Trafił potem do Legii (jesień 2007), ale nie przebił się do pierwszego składu. W lidze zaczął grę w GKS Bełchatów (jesień 2011), potem były dwa sezony w Piaście Gliwice. Dobra gra zaowocowała transferem do rosyjskiego Amkara Perm (wiosna 2014). Następnie był ponownie Bełchatów i następnie 2 sezony w Zagłębiu Lubin. W Arce debiutował w lipcu 2016 w meczu pucharowym z Romintą Gołdap. Ogółem do tej pory zagrał w 100 meczach i zdobył 9 bramek. Z Arką zdobył Puchar Polski i Superpuchar w 2017 i 2018 roku. POMOCNICY Andrzej Dybicz (ur. 15 lutego 1952 w Gdańsku) Od momentu debiutu w Arce w 1975 roku, przez kolejnych dziewięć sezonów podstawowy gracz linii pomocy. Współautor drugiego awansu do ekstraklasy (1976). W 1979 roku zdobył z Arką Puchar Polski i uczestniczył w dwumeczu z Beroe. Zawodnik zaawansowany technicznie, skoczny i wykazujący się ponadprzeciętną pracowitością. Reprezentant drugiej oraz młodzieżowej reprezentacji Polski. W Arce rozegrał 234 mecze i zdobył 18 bramek (1975-83). Janusz Kupcewicz (ur. 9 grudnia 1955 w Gdańsku) Lider i mózg Arki w latach 1974-82. Pierwszego gola w żółto-niebieskich barwach strzelił już w debiucie, jako 18-latek. Po spadku, jego talent eksplodował na boiskach zaplecza ekstraklasy – z 14 trafieniami został królem strzelców II ligi, a Arka wróciła na najwyższy szczebel rozgrywek i pozostała tam na lata. Znakomity rozgrywający, król środka pola oraz perfekcyjny wykonawca stałych fragmentów gry. Właśnie z rzutu wolnego strzelił gola w zwycięskim finale Pucharu Polski w 1979. Pierwszy w historii żółto-niebieskich reprezentant Polski w pierwszej reprezentacji i dwukrotny uczestnik mistrzostw świata. Na mundialu w Hiszpanii jego trafienie przypieczętowało wygraną nad Francją w meczu o trzecie miejsce. Dla Arki rozegrał 207 meczów i zdobył 49 bramek. Przed dekadą wybrany piłkarzem 80-lecia klubu. Ryszard Kurzepa (ur. 4 września 1952 w Gdyni) Wychowanek Arki. W pierwszej drużynie zadebiutował i zdobył premierową bramkę jeszcze przed ukończeniem 18. roku życia. Żółto-niebieskie barwy reprezentował w sumie przez dziewięć sezonów – rozegrał 245 spotkań i strzelił trzy gole (1970-74, 1977-83). Zdobywca Pucharu Polski (1979) i uczestnik dwumeczu z Beroe. Reprezentant Polski w kategoriach juniorów i młodzieżowej. Wojciech Ptaszyński (ur. 9 kwietnia 1962 w Żychlinie) Uważany za najlepszego zawodnika Arki drugiej połowy lat 80. – między innymi dzięki znakomitej technice i skutecznie wykonywanych stałych fragmentach gry. Król strzelców III ligi (1985), trzykrotnie najskuteczniejszy gracz zespołu (1985, 1987, 1989) i jego wieloletni kapitan. Współautor dwóch awansów do II ligi (1985, 1988). W żółto-niebieskich barwach zanotował 206 meczów i 57 goli (1982-90, 1997). Rafał Murawski (ur. 9 października 1981 w Malborku) Do Arki przeszedł w grudniu 1999 roku, a zadebiutował kilka miesięcy później jako 18-latek. Już od pierwszych występów imponował walecznością, wyszkoleniem technicznym i dobrym przeglądem pola. Współautor awansów do ówczesnej II ligi (2001) i ekstraklasy (2005). W żółto-niebieskich barwach „Muraś” rozegrał 172 mecze i zdobył 13 bramek (1999-2004). 48-krotny reprezentant Polski (2006-12). Mieczysław Rajski (ur. 19 września 1946 w Sopocie) Jedna z centralnych postaci Arki w pierwszej połowie lat 70. – charakteryzowany jako: dobrze wyszkolony technicznie, szybki oraz dysponujący silnym, precyzyjnym strzałem z lewej nogi. Przejawiał inklinacje do gry z rozmachem i zespołowej. Współautor dwóch awansów do ekstraklasy (1974, 1976). Kapitan. Dwukrotnie najskuteczniejszy zawodnik drużyny (1973, 1974). Dla Arki rozegrał 146 spotkań i strzelił 15 goli (1969-70, 1971-75, 1977-79). Dariusz Ulanowski (ur. 3 marca 1971 w Słupsku) Pierwszy mecz w barwach Arki rozegrał 30 lipca 1994 roku, ostatni 11 maja 2010 roku. W roli zawodnika popularny „Uli” spędził w Gdyni nieprzerwanie 16 sezonów, podczas których grał zarówno w pomocy, jak i w obronie. Z Arką przeszedł drogę z III ligi do ekstraklasy, ustanawiając po drodze wiele klubowych rekordów, w tym ten najbardziej imponujący: najwięcej występów w historii, dokładnie 422. Aż 171 z tych spotkań „Uli” rozegrał z opaską kapitana. Strzelił 17 goli. Serca kibiców zdobył między innymi: walecznością, nieustępliwością i wyjątkowo mocnym uderzeniem z dystansu. Antoni Łukasiewicz (ur. 26 czerwca 1983 w Warszawie) Jest wychowankiem Polonii Warszawa. W seniorach grał w latach 2002-2006. Potem była Hiszpania (Elche i Uniao Leiria). W latach 2008-11 grał w Ślasku Wrocław, potem był ŁKS Łódź (2011-12) i Górnik Zabrze (2012-14). Był wieloletnim kapitanem młodzieżowych reprezentacji Polski od U-15 do U-21. Wystąpił na Mistrzostwach Europy do lat 16 w Izraelu w 2000 roku. W reprezentacji A ma na koncie 2 występy. 4 grudnia 2008 zadebiutował w reprezentacji Polski prowadzonej przez Leo Beenhakkera. W meczu tym, przeciwko Serbii rozegrał 56 minut. Do Arki trafił jesienią 2014. Debiutował w spotkaniu przeciwko Dolcanowi Ząbki 3 sierpnia 2014 roku. Awansował z Arką do Ekstraklasy, a potem zdobył z nią Pucharu Polski (2017) i Superpuchar (2017). Marcus Da Silva (ur. 29 marca 1984 w Belford Roxo) Do końca jesieni sezonu 2007/08 grał wyłącznie w brazylijskich klubach piłkarskich. Dopiero na wiosnę ww. sezonu przeniósł się do Polski, gdzie pozostał do dzisiaj i przyjął polskie obywatelstwo. Do Arki przyszedł z niedalekiego Orkana Rumia. Grał w takich polskich klubach jak Piast Choszczno, Czarni Żagań, Zdrój Ciechocinek czy GKS Bełchatów. W Arce debiutował 31 lipca 2012 roku w meczu pucharowym przeciwko Olimpii Elbląg. Został najskuteczniejszym obcokrajowcem w historii naszego Klubu. Pierwszą bramkę zdobył przeciwko Warcie w swoim pierwszym ligowym występie w barwach Arki w sierpniu 2012 roku. W meczu z Miedzią Legnica w ub. sezonie było to trafienie nr 52 w żółto-niebieskich barwach, co daje mu aktualnie 5 miejsce wśród strzelców. Dogonił Czesława Przybylskiego i Andrzeja Szybalskiego. Do czwartego Grzegorza Lisewskiego traci tylko jedną bramkę. Najlepszy był dla Marcusa sezon 2012/13. W 31 meczach zdobył 15 bramek i został wicekrólem strzelców 1. ligi. W kolejnych zdobywał 7 (4 liga i 3 PP), 9 i 8 (7 liga i 1 PP) bramek. Po awansie do Ekstraklasy, w sezonie 2016/17 zagrał w 30 spotkaniach i zdobył 7 bramek. W Pucharze Polski "dorzucił" 6 występów i 1 gola. W sezonie 2017/18 zdobył „tylko” 3 bramki, ale za to historyczne. Trafił 2 razy w meczu Ligi Europy z FC Midtjylland w Gdyni oraz zapewnił wygraną 1:0 i awans do kolejnego finału Pucharu Polski w meczu z Koroną Kielce. W ub. sezonie zdobył 2 bramki (1 w lidze i 1 w PP). Jest zdobywcą Pucharu Polski (2017) i Superpucharów (2017, 2018). Ogółem w Arce zagrał w 186 meczach i zdobył 52 bramki. Mateusz Szwoch (ur. 19 marca 1993 w Starogardzie Gd.) Jego pierwsze kluby to Borowiak Czersk i Gedania Gdańsk. W Arce Gdynia w juniorach od 2008 roku. W seniorach zadebiutował 8 października 2011 roku w 1 lidze , w meczu Arka - Zawisza (5:2). To złoty medalista Mistrzostw Polski Juniorów Starszych 2012 i król strzelców turnieju finałowego. W 2014 roku odszedł do Legii Warszawa, skąd wrócił do Arki na wypożyczenie wiosną 2016 roku i przyczynił się do awansu Arki do Ekstraklasy. W następnym sezonie wywalczył z Arką Puchar Polski, a w kolejnym w Ekstraklasie w 33 meczach zdobył dla Arki 10 bramek. W Arce rozegrał 170 spotkań , w których zdobył 29 bramek. Michał Nalepa (ur. 24 marca 1995 w Wejherowie) Wychowanek UKS 1 Reda, w Arce Gdynia od 2008 roku. Wicemistrz Polski juniorów starszych z 2013 roku. W pierwszym zespole debiutował 3 sierpnia 2014 w meczu z Dolcanem w Ząbkach. W lutym 2016 na Gali 60-lecia Tygodnika "Piłka Nożna" otrzymał tytuł "Pierwszoligowca roku 2015!". Z Arką awansował do Ekstraklasy, a w sezonie 2016/17 w niej zadebiutował. Ogółem do tej pory zagrał w Arce w 142 meczach i zdobył 11 bramek. Także zdobywca Pucharu Polski w 2017 roku oraz Superpucharu w 2017 i 2018 roku. Luka Zarandia (ur. 17 lutego 1996 w Tbilisi) Przed przyjściem do Arki związany z Lokomotivi Tbilisi, którego jest wychowankiem. W seniorach debiutował w 2012 roku. Wówczas odszedł do belgijskiego Genk. Jest młodzieżowym reprezentantem Gruzji. Grał w U-16, U-17 i U-19, U-21. Ma za sobą debiut w pierwszej reprezentacji w barwach Arki. Do Arki dołączył przed rundą wiosenną sezonu 2016/17 i zagrał w żółto-niebieskich barwach w 16 meczach ligowych, czterech pucharowych oraz jednym w Lidze Europy. Debiutował 4 kwietnia 2017 roku w dramatycznym meczu Pucharu Polski Arka - Wigry (2:4). Jest specjalistą od zdobywania goli w historycznych meczach. Jest zdobywcą jednej z dwóch bramek w wygranym 2:1 meczu finałowym Pucharu Polski przeciwko Lechowi Poznań, 2 maja 2017 r. na PGE Stadionie Narodowym w Warszawie. Strzelił także gola w meczu o Superpuchar w 2018 roku. Zdobył go z Arką w 2017 i 2018 roku! Do tej pory w żółto-niebieskich barwach zagrał w 59 meczach, w których zdobył 10 bramek. NAPASTNICY Herman May (ur. 12 kwietnia 1920 w Dąbrówce Wielkiej, zmarł roku w Gdyni) Najskuteczniejszy i najlepszy piłkarz Arki przełomu lat 40. i 50., o którym koledzy z drużyny mówili, że, gdy znajdował się w sytuacji sam na sam z bramkarzem rywali, oni byli pewni, co za chwilę nastąpi – odwracali się i zmierzali w kierunku środka boiska. Autor kilku klubowych rekordów. Jako pierwszy w historii łączył obowiązki trenera i zawodnika. Był również pierwszym graczem, który wyszedł na boisko po ukończeniu 36 lat. Współautor awansów do klasy A (1949) i III ligi (1953). W Gdyni występował w latach 1946-51 i 1953-56. Stanisław Gadecki (ur. 30 stycznia 1941 w Leśniewie, zmarł roku w Filadelfii w USA) Wychowanek Arki i jej najlepszy strzelec w historii. W pierwszej drużynie zadebiutował już jako 17-latek. Bywalców stadiony przy Ejsmonda czarował efektownym dryblingiem oraz skutecznością w ofensywie. W pierwszym w historii klubu sezonie drugoligowym – z 14 golami – został najskuteczniejszym graczem zespołu. Wkrótce stał się żywą legendą klubu. Był współautorem trzech awansów do II ligi (1960, 1964, 1969) oraz premierowego do ekstraklasy (1974), pełniąc w dodatku funkcję kapitana. Przesądzający o historycznym awansie na najwyższy szczebel rozgrywkowy mecz z Widzewem był ostatnim, który „Szacha” rozegrał w barwach Arki. Przez 15 sezonów uzbierał na koncie 326 gier i 62 gole (1959-61, 1963-74). Zygmunt Gadecki (ur. w Gdyni, zmarł roku w Gdyni.) To pierwszy wychowanek Arki, którego nazwisko stało się znane szerszemu gronu sympatyków futbolu w Polsce. Starszy z braterskiego duetu, rodowity gdynianin, karierę futbolisty rozpoczął na początku lat 50. W wieku zaledwie 15 lat włączono do kadry pierwszego zespołu, w którym zadebiutował w 1954 roku w rozgrywkach trzeciej ligi. 7 kwietnia 1955 roku, „Gacek” zadebiutował w prowadzonej przez Kazimierza Górskiego reprezentacji Polski juniorów, zdobywając gola. W sierpniu 1956 roku zanotował największy wówczas sukces w piłce juniorskiej, sięgając we Wrocławiu po brązowy medal mistrzostw Polski pod kierunkiem trenera Józefa Barbachena. Autor setnego gola dla Arki w drugiej lidze, przez blisko 40 lat najmłodszy strzelec w dziejach klubu (16 lat 311 dni) – przebił go dopiero w latach 90-tych XX wieku Grzegorz Lisewski (16 lat 309 dni). Dziesięć sezonów przy Ejsmonda, 116 gier i 37 goli. Współautor awansu do II ligi w 1964 roku. W barwach Arki reprezentant Polski juniorów (8 gier i 2 gole), później reprezentant Polski w barwach Legii i Lechii (6A) i olimpijczyk z 1960 roku z Rzymu. Czesław Przybylski (ur. 16 stycznia 1943 w Kuligowie) Wychowanek Arki. W zespole seniorów zadebiutował w wieku 17 lat. Był ulubieńcem gdyńskiej publiczności – na przedmeczową rozgrzewkę zawsze wychodził jako ostatni, za każdym razem zbierając owację z trybun. Wprawdzie natura poskąpiła mu warunków fizycznych (pseudonim „Mały” był nieprzypadkowy), ale ich brak nadrabiał ogromną skocznością, zwinnością i szybkością. Imponował również wielką wszechstronnością, występując we wszystkich – poza bramką – formacjach. 15 sezonów, 288 meczów, 52 gole i udział w awansach do I (1974) i II ligi (1960, 1964, 1969) stawiają go w gronie najwybitniejszych graczy w historii Arki, dla której grał w latach 1960-73. Andrzej Bikiewicz (ur. 13 października 1955 w Rzgowie) W Arce występował w latach 1978-80 oraz 1986-88. Miał ogromny udział w utrzymaniu zespołu w II lidze w sezonie 1985/86 – w rundzie wiosennej zdobył wówczas osiem goli. Wcześniej zasłynął najszybciej zdobytą – na tamten czas – bramką w ekstraklasie (druga minuta meczu ze Śląskiem w grudniu 1979 roku). Jest zdobywcą Pucharu Polski (1979) oraz uczestnikiem spotkań z Beroe. Jedyny gracz w dziejach klubu, który występy na trzech najwyższych poziomach rozgrywkowych, połączył z grą w europejskich pucharach. W żółto-niebieskiej koszulce zagrał 68 meczów i zdobył 20 bramek. Tomasz Korynt (ur. 27 października 1954 w Gdyni) W żółto-niebieskich barwach zadebiutował w 1977 roku w meczu z Widzewem Łódź i od razu zanotował premierowe trafienie, do tego niesłychanej urody. Imponował grą w powietrzu – niesamowity wyskok i wspaniała gra głową były jego znakami firmowymi. Czterokrotnie z rzędu mógł szczycić się tytułem najskuteczniejszego zawodnika Arki (1978, 1979, 1980, 1981). Do dziś pozostaje zawodnikiem, który zdobył dla żółto-niebieskich najwięcej goli w ekstraklasie (41). Zdobywca Pucharu Polski (1979). W pierwszym meczu z Beroe dwukrotnie wpisał się na listę strzelców. Dla Arki zagrał 145 razy i zdobył 44 bramki (1977-82). Występował również w barwach reprezentacji Polski (po jednym meczu w kadrze A i B, pięć gier i pięć goli w reprezentacji olimpijskiej). Grzegorz Lisewski (ur. 6 lipca 1974 w Gołubiu) W latach 90. najskuteczniejszy zawodnik Arki. Wychowanek. Pierwszą bramkę w żółto-niebieskich barwach zdobył w wieku 16 lat i 271 dni. Początkowo imponował głównie szybkością i łatwością dochodzenia do pozycji strzelecki. Z czasem dołożył również skuteczność pod bramką rywali. Współautor awansu do II ligi (1992) i kapitan zespołu. Jego bilans w Arce to 163 mecze i 53 gole (1991-97). Grzegorz Niciński (ur. 16 maja 1973 w Gdyni) Wychowanek Arki. Debiut w pierwszej drużynie niespełna 18-letni „Nitek” okrasił golem. Dwa lata później, w 1992 roku, świętował z kolegami awans do II ligi. Przejął opaskę kapitana w wieku zaledwie 19 lat i świetnie spisywał się na zapleczu ekstraklasy. Jego atutami były przede wszystkim: gra głową, ustawianie się w polu karnym i spryt. Współautor awansu Arki do ekstraklasy (2008). W żółto-niebieskich barwach uzbierał w sumie 267 gier i 60 goli (1990-94, 2005-09). Jako jedyny gracz w historii klubu, trafiał do siatki aż w sześciu rodzajach oficjalnych rozgrywek – serię rozpoczął we wspomnianym trzecioligowym debiucie. Później zdobywał bramki kolejno w: II i I lidze, barażu, Pucharze Polski oraz w Pucharze Ligi. Andrzej Szybalski (ur. 18 września 1946 w Ebstorf) Wychowanek Arki. Przy Ejsmonda spędził 11 sezonów. Zawodnik niezwykle wszechstronny, z powodzeniem występujący na wielu pozycjach – karierę zaczynał w obronie aż w końcu wylądował w ataku, gdzie prezentował takie walory jak: skoczność, szybkość, orientację w polu karnym i przede wszystkim skuteczność. Jest w gronie piłkarzy, którzy grali dla Arki na trzech najwyższych szczeblach rozgrywkowych – do tego na każdym z nich (i dodatkowo w Pucharze Polski) „Szybal” zdobywał bramki. Oba osiągnięcia zanotował jako pierwszy w historii klubu. Współautor awansów do ekstraklasy (1974, 1976) i II ligi (1969). W żółto-niebieskich barwach wystąpił 266 razy i strzelił 52 gole (1965-77). Wiesław Kwiatkowski (ur. 18 maja 1951 w Szczecinie, zmarł roku) Na Ejsmonda trafił latem 1975 roku, gdy Arka – po debiutanckim sezonie w I lidze – wróciła na drugi poziom rozgrywkowy. Z miejsca wskoczył do pierwszej jedenastki. Cechowały go szybkość i skuteczność pod bramką przeciwnika. Pomógł w błyskawicznym powrocie gdynian do ekstraklasy (1976). W 1979 wywalczył z Arką Puchar Polski i brał udział w dwumeczu z Beroe, w którym zaliczył premierowe dla żółto-niebieskich trafienie w europejskich pucharach. W sumie wystąpił w 188 spotkaniach i strzelił 20 goli (1975-83). Marcin Wachowicz (ur. 14 lutego 1981 w Choszcznie) Szybki, dynamiczny, skuteczny – tak można opisać go trzema słowami. Dzięki 20 bramkom zdobytym na zapleczu ekstraklasy („Wachu” zdobył tytuł wicekróla strzelców i był o jedno trafienie za Robertem Lewandowskim, występującym wówczas w Zniczu Pruszków), walnie przyczynił się do powrotu Arki na najwyższy poziom rozgrywkowy (2008). W żółto-niebieskich barwach zagrał 102 mecze, w których strzelił 38 goli (2006-10). Rafał Siemaszko (ur. 11 września 1986 w Wejherowie) Jest wychowankiem Orkana Rumia. W sezonie 2010/11 trafił do Arki, która grała w Ekstraklasie. Zadebiutował w meczu przeciwko Wiśle Kraków wchodząc na boisko w 77 minucie. Ogółem zaliczył wówczas 13 występów (12 liga + 1 PP). Z Arki po spadku wrócił do Orkana Rumia gdzie grał sezon. Następnie 3 sezony spędził w Gryfie Wejherowo i w Chojniczance. Do Arki wrócił jesienią 2015 roku. W sezonie 2015/16 w 33 meczach zdobył 8 brame (7 w lidze plus jedną w Pucharze Polski). Po awansie z Arką do Ekstraklasy, w sezonie 2016/17 okazał się najlepszym strzelcem drużyny z 11 golami w 30 występach ligowych. Do tego dorobku "dorzucił" 3 bramki w 8 meczach pucharowych. Jest zdobywcą jednej z dwóch bramek w wygranym meczu finałowym Pucharu Polski przeciwko Lechowi Poznań, 2 maja 2017 r. na PGE Stadionie Narodowym w Warszawie. Został nominowany do tytułu "Odkrycia Ekstraklasy" za sezon 2016/17 przez kapitułę Lotto Ekstraklasy. W sezonie 2017/18 w 34 meczach (liga, Puchar Polski i Liga Europy) zdobył 8 bramek, w tym zwycięską w 90 minucie w meczu przeciwko FC Midtjylland w Gdyni (3:2). Zdobywca z Arką Pucharu Polski (2017) i Superpucharów (2017, 2018). Do tej pory ma na koncie 148 występów i 33 zdobyte bramki, co daje mu miejsce w czołowej 20-stce strzelców Arki w historii.

90 lat arki gdynia